Temodal temozolomid

Temodal (temozolomid) to lek stosowany w przypadku złośliwych glejaków (guzów mózgu) takich jak glejak wielopostaciowy glioblastoma i glejak anaplastyczny astrocytoma. Temodal temozolomid może być stosowany zarówno w celu zwiększenia skuteczności metod leczenia miejscowego (temodal w skojarzeniu z radioterapią guza mózgu), jako uzupełniająca terapia po leczeniu operacyjnym oraz w ramach paliatywnego postępowania u chorych w stadium nawrotu.

Wartościową strategią postępowania w glejaku wielopostaciowym jest jednoczesne zastosowanie radiochemioterapii z następową chemioterapią uzupełniającą. W trakcie radioterapii stosuje się Temodal temozolomid w dawce 75mg/m2 dziennie, a po jej zakończeniu dawka wynosi 200mg/m2 przez 5 dni (6 cykli co 28 dni).

Chemioradioterapia pozwala wydłużyć czas przeżycia, zwłaszcza chorych z metylacją promotora genu odpowiedzialnego za syntezę enzymu naprawczego MGMT. Wskaźnik 2-letniego przeżycia chorych z obecnością metylacji promotora MGMT wyniósł 34% wobec 8% w przypadku braku metylacji wspomnianego enzymu.

Temodal temozolomid stanowi obecnie również najbardziej wartościową opcję wobec chorych na glejaka wielopostaciowego w przypadku wznowy – nawrotu choroby. W przypadku wcześniejszego stosowania  Temodalu w skojarzeniu z radioterapią w ramach leczenia paliatywnego zaleca się pochodne nitromocznika. Decyzja o chemioterapii powinna być podejmowana po wykluczeniu możliwości stosowania leczenia ratunkowego w postaci operacji chirurgicznej lub radioterapii (radioterapii stereotaktycznej).

Temodal temozolomide – opis

Temodal temozolomid jest imidazotetrazynową pochodną dakarbazyny o działaniu alkilujacym. Temodal temozolomid jest lekiem dostępnym w postaci doustnej i dożylnej. Nie wymaga aktywacji w wątrobie i w środowisku zasadowym (komórki glejaków cechuje odczyn zasadowy) i ulega konwersji do postaci aktywnej przeciwnowotworowo, która powoduje metylację kwasu dezoksyrybonukleinowego.

Przeciwnowotworowa aktywność Temodalu może ulegać modyfikacji pod wpływem szeregu naprawczych mechanizmów enzymatycznych, z których najważniejszy jest AGD. Wysoka ekspresja AGT u danego chorego powoduje oporność na Temodal temozolomid.

Działanie Temodalu zależy od schematu dawkowania, przy czym schemat pięciodniowy jest bardziej aktywny niż pojedyncza dawka. W przypadku stosowania dojelitowego, Temodal temozolomid powinien być podawany na czczo. Przy podawaniu doustnym stosuje się zazwyczaj zapobiegawczo leki przeciwwymiotne.

Temodal temozolomid cechuje wysoki stopień penetracji do ośrodkowego układu nerwowego (przenika barierę krew- mózg), a wartość stężenia w tkankach docelowych wykazuje ścisłą zależność z prawdopodobieństwem odpowiedzi na leczenie.

Jeśli chodzi o tolerancję na leczenie, to Temodal temozolomid cechuje mniej skutków ubocznych i lepsza tolerancja w porównaniu do pochodnych nitrozomocznika. Jedynym działaniem niepożądanym o istotnym znaczeniu może być supresja układu krwiotwórczego (niedokrwistość, neutropenia, małopłytkowoć).

Temodal temozolomid – dawkowanie

Dorośli i dzieci powyżej 3 r.ż., u których nie stosowano wcześniej chemioterapii, Temodal temozolomid podaje się doustnie w dawce 200 mg/m² powierzchni ciała raz w ciągu doby przez 5 kolejnych dni w rytmie co 28 dni. U chorych poddawanych wcześniej chemioterapii guza mózgu początkowa dawka wynosi 150 mg/m² powierzchni ciała raz w ciągu doby i może być zwiększona w drugim cyklu do 200 mg/m² powierzchni ciała w ciągu doby pod warunkiem, że w pierwszym dniu następnego cyklu całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych jest nie mniejsza niż 1,5×10⁹/l, a liczba płytek krwi nie mniejsza niż 100×10⁹/l.

Temodalu zwykle nie podaje się dłużej niż przez 6 miesięcy z rzędu – ze względu na skutki uboczne w postaci spadku ilości czerwonych i białych ciałek oraz płytek krwi.

Temodal temozolomid stosuje się na pusty żołądek, co najmniej na jedną godzinę przed planowanym spożyciem śniadania. Nie należy otwierać ani rozgryzać kapsułek. Należy połknąć kapsułkę w całości, popijając szklanką wody.  Przed każdym cyklem leczenia krew chorego zostaje poddana badaniom w celu ustalenia, czy dawka preparatu  powinna być zmieniona. Zaleca się również badanie stanu wątroby.

Temodal temozolomid – skutki uboczne, działania niepożądane

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności (43%) i wymioty (36%), zaparcie (17%), brak łaknienia (11%), biegunka (8%), bóle jamy brzusznej. Zmęczenie (22%), ból głowy (14%), zawroty głowy, wysypka skórna, świąd skóry, gorączka, senność, osłabienie, zmniejszenie masy ciała, duszność, wyłysienie, złe samopoczucie, zaburzenia smaku, zaburzenia czucia. Mielotoksyczość: małopłytkowość (19%), neutropenia (17%).

Temodal temozolomid – cena

opakowanie 5 kapsułek (po 250mg) – około 2800 zł.

ZOBACZ: Skutki uboczne chemioterapii

temodal – temozolomid Bibliografia:
Pod. red. M. Krzakowski, Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych – 2011 r., Tom I, Gdańsk 2011.
J. Meder, Aktualne zasady postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w onkologii, Warszawa 2011.
P. P. Liberski, W. Kozubski, W. Biernat, R. Kordek, Nueroonkologia kliniczna, Lublin 2011.